Wikipedia: de macht der middelmatigheid

Mensen die Wikipedia raadplegen hebben er doorgaans geen flauw idee van wat voor een machtstrijd er achter de schermen van dit schijnbaar zo democratische project woedt. 'All animals are equal, but some are more equal than others', schreef Orwell al. En dat geldt ook zeker voor de 'animals' op Wikipedia.

Bij de Nederlandse Wikipedia is de macht in handen van 82 moderatoren. Hiervan mogen zich er 8 'bureaucraat' noemen, wat inhoudt dat ze nog een aantal extra bevoegdheden hebben. Verder is er een arbitragecommissie, waarin naast 4 andere gebruikers ook 3 moderatoren zitting hebben. Hier kun je pas terecht met een eventuele klacht als je minstens 1 maand actief bent op Wikipedia en 100 bewerkingen hebt gedaan. Tot die tijd ben je vogelvrij. De moderatoren houden elkaar de hand boven het hoofd en zien erop toe dat iedereen weer herkozen wordt voor een nieuwe termijn van een jaar.

Hoe wordt een moderator gekozen? Dat is te lezen op: Regeling rond moderatoren. Met andere woorden: iedereen die langer dan drie maanden bijdragen heeft geleverd aan Wikipedia en meer dan 300 bewerkingen heeft gedaan, kan zich kandidaat stellen. Het criterium is dus kwantiteit, en niet kwaliteit. Het lijken dan ook vooral de ijverige mieren te zijn die het moderatorschap naar zich toetrekken: middelmatige mensen die in 'het echte leven' nooit ofte nimmer aan een encyclopedie zouden mogen bijdragen. Wat je vaak ziet gebeuren is dat ze een krukkig beginnetje maken, en dan de verbeteringen aan een ander overlaten. Niet dat ze zich die verbeteringen altijd zomaar laten welgevallen; ben je te scheutig met je (terechte) commentaar, dan regent het al gauw dreigementen. Je wordt dan voor trol uitgemaakt, en als je niet inbindt, wordt er soms een blokkade voor een paar dagen opgelegd. Al snel gaat het niet meer om de waarheid, maar om macht. Dat macht corrumpeert weten we allemaal, en veel moderatoren spelen dictatortje ten koste van de kwaliteit en de waarheid op Wikipedia.

Zie ook eerdere berichten: Wikipedia: Kafkaëske toestanden deel 1 en deel 2

Intermezzo

Wikipedia: Kafkaëske toestanden deel 2

Op de overlegpagina van MoiraMoira (zie onder: Verzoek tot deblokkering ontvangen) is naar aanleiding van de protestbrieven van mij en Chompas een discussietje opgelaaid. Er is iemand, Walter, die het voor Tringa en Chompas opneemt. Hij heeft onze e-mails gelezen en wil ons wel het voordeel van de twijfel geven:


MoiraMoira blijft echter onverbiddelijk en vindt dat wij - schuldig of niet - gebruik moeten maken van de ontsnappingsclausule, d.w.z. een kopie van ons paspoort moeten opsturen naar een binnen de Wikipediagemeenschap vertrouwd iemand, en tegelijk moeten beloven voortaan niet meer te sokpoppen. Walter merkt dan terecht op:


Vervolgens werpt MoiraMoira een onsamenhangende en volstrekt onjuiste (over stemmanipulatie gesproken!) samenvatting van het verhaal in de strijd:


(wat dat 'nieuwe account' betreft: een avond later is er bij Chompas iemand langs geweest die speciaal een account (Kalaka) heeft aangemaakt om te kunnen stemmen; kalaka is dus nooit bij mij op de computer geweest, maar werd wel meegenomen in het hele sokpopverhaal)
Hierna wordt de 'discussie' gesloten en het verzoek tot deblokkering afgewezen. Zelf konden wij dus niet meedoen aan de discussie.

Dat een moderator zich af en toe eens vergist bij het opleggen van een blokkade is begrijpelijk. Maar dat een moderator ten onrechte een blokkade oplegt van 1 jaar (!), zonder enig bewijs beschuldigingen uit over 'herhaald vandalisme' en 'uitgebreide pushing/stemming op zowel nominatiepagina als elders (kroeg)' en vervolgens niet naar de tegenpartij wil luisteren (hoe overtuigend de argumenten ook zijn), en bovendien het verhaal verwrongen weergeeft in een discussie over de rechtmatigheid van de blokkade, is zéér kwalijk te noemen. Hoeveel welwillende Wikipedianen zijn er niet al op deze manier monddood gemaakt?

Dat brengt ons bij de vraag: wie zijn die moderatoren eigenlijk, die achter de schermen voor dictatortje spelen? Hoe democratisch is Wikipedia? Hoe zit de machtsstructuur in elkaar?

Daarover een andere keer.

Wikipedia: Kafkaëske toestanden

Schreef ik ruim een maand geleden nog tevreden dat ik een 'informatieproducent' was geworden, inmiddels is mijn prille opmars op Wikipedia ruw gestuit door toedoen van de Wikipediaheks MoiraMoira.

Wat is er gebeurd? Een vriend (Revolte), aangestoken door mijn Wikipedia-enthousiasme, begon ook mee te schrijven aan Wikipedia. Hij maakte een artikel aan over Hermans-magazine, een literair tijdschrift over W.F. Hermans. Binnen de kortste keren had iemand dit artikel op de nominatielijst gezet om verwijderd te worden, omdat het 'geen encyclopedische waarde' zou hebben. De vriend vroeg of ik hem wilde steunen, d.w.z. of ik argumenten naar voren wilde brengen waarom het artikel niet verwijderd diende te worden. Zo gezegd, zo gedaan. Een andere vriend (Chompas) die bij mij logeerde, logde met zijn eigen account op Wikipedia in, en schreef ook een steunbetuiging. Het resultaat was aldus: het artikel mocht blijven, maar we werden allemaal van 'sokpopperij' beschuldigd.


Zodra er een vermoeden van sokpoppen is in combinatie met stemgedrag, kan er een ip-check worden gevraagd door een zogenaamde moderator, in dit geval MoiraMoira. Een ip-check houdt in dat de ip-adressen van de verdachten van sokpopperij met elkaar worden vergeleken.


Revolte ontsprong de dans (er had immers niemand behalve hijzelf op zijn computer ingelogd), maar Tringa en Chompas kregen een blokkade van een jaar (!) opgelegd door MoiraMoira, zowel wat account als ip-adres betreft.


Een jaar!! Nu had ik nog nooit van sokpoppen gehoord, en ik had geen flauw idee dat het kennelijk verboden is dat meerdere personen inloggen op een en dezelfde computer en dan hun stem uitbrengen. Me afvragend waarom er - zonder enige waarschuwing vooraf - zo'n zware sanctie was opgelegd, kwam ik beetje bij beetje nog meer valse beschuldigingen van MoiraMoira tegen: we zouden ons schuldig gemaakt hebben aan 'herhaald vandalisme', en aan 'uitgebreide pushing/stemming op zowel nominatiepagina als elders (kroeg)'. Nu wist ik niet eens van het bestaan van de kroeg, en ik had er dus ook niks achtergelaten (Chompas ook niet trouwens). Deze beschuldiging was dus gewoon verzonnen door een kwaadwillend iemand, en het verontrustende is dat ze ermee wegkomt.

Ondanks alles ervan uitgaand dat het hele gedoe op een misverstand berustte, heb ik via een contactformulier mijn verhaal gedaan en Chompas ook. Andere manieren staan niet open: de ip-adresblokkade betekent dat je tot geen enkele pagina meer toegang hebt, zelfs niet tot je eigen overlegpagina, of de overlegpagina waar de zaak - overigens pas na ons protest - aanhangig wordt gemaakt, in dit geval de pagina van MoiraMoira, de moderator die de blokkade heeft opgelegd.

Is er dan helemaal niks te doen aan die blokkade? Ja, er bestaat een belachelijke ontsnappingsclausule, die duidelijk alleen bedoeld is voor schuldigen.


-wordt vervolgd-

Ding 23: terugblik en evaluatie

Met even veel enthousiasme als ik aan 23 dingen begon, ben ik ermee geëindigd. Ik vond het ontzettend leuk om al die nieuwe dingen te leren. Ook het concrete resultaat (een weblog met alles erop en eraan) heeft me veel bevrediging geschonken. Moeilijk vond ik het allemaal niet, wel tijdrovend, maar die tijd beschouw ik allerminst als verloren tijd. Ik merk dat ik op vrienden en familie een voorsprong heb ontwikkeld, die ik graag uitbuit;-). 'Wat is dat eigenlijk, een widget?' vragen ze voorzichtig, als ik terloops laat vallen dat ik weer zo'n leuk widget op mijn blog heb geplaatst (widgets vond ik het állerleukste van deze ontdekkingsreis!). Mijn vrienden zijn heus geen digibeten, maar toch weten de meesten maar vaag wat het allemaal inhoudt: rss feeds, del.icio.us, technorati, web 2.0... Ze prijzen lief mijn vaardigheden, en ik attendeer ze nog maar weer eens op 23dingen.nl, al snap ik wel dat je er niet zomaar aan begint, in je eentje. Het vergt namelijk wel enige discipline, en een deadline is daarom fijn. Mij heeft die tenminste geholpen om er op een gegeven moment vaart achter te zetten:).

De grootste verandering die de cursus bij me teweeg heeft gebracht is dat ik nu ook een 'informatieproducent' ben geworden. Zo heb ik een bevriend publicist blij gemaakt met zijn eigen wikipediapagina, in Lastfm het geboortejaar en de geboorteplaats toegevoegd van een Duitse zanger (die ik ook niet kende, maar die informatie heb ik opgezocht en toegevoegd), hier en daar wikipediapagina's gewijzigd en er WorldCatlinks aan toegevoegd. Het is allemaal erg leuk om te doen. Op het werk maak ik inmiddels gebruik van google alerts en een wiki.

23dingen is voor mij een inspirerende, leerzame en ideale manier geweest om mijn horizon te verbreden en actiever bezig te gaan met alles wat er op het internet wordt aangeboden. Ik kijk reikhalzend uit naar een vervolgcursus! Gelukkig las ik hier en daar al dat we intussen met Learning 2.1 aan de slag kunnen gaan.

Edwin en Rob, hartelijk dank voor jullie inzet, tips en trouwe commentaren!

Ding 22: bibliotheek 2.0 en de toekomst van bibliotheken

Ik zag dat sommige 23dingen-bloggers (zoals Anita van Lierop) zich nuttig hebben gemaakt door bepaalde interessante artikelen over bibliotheek 2.0 te vertalen. In de hoop dat ik ook iets zou kunnen bijdragen, ging ik op onderzoek uit. Via dit Spaanse weblog kwam ik terecht op het weblog van David Lee King. Zijn Bibliotheek 2.0 rimpelingen-schema (naar analogie van de rimpelingen die een steen veroorzaakt als hij in het water wordt gegooid) heeft wel wat:

Op zijn weblog legt hij de 6 verschillende fases (zie het schema) uit die een traditionele bibliotheek moet doorlopen om een bibliotheek 2.0 te worden.

Mijn mening over bibliotheek 2.0? Ik kan niet ontkennen dat er een zekere ambivalentie in mij heerst. Diep in mijn hart vind ik nog steeds dat de bibliotheek vooral veel boeken moet hebben, eindeloos veel boeken om in rond te neuzen. Tegelijkertijd bemerk ik ook bij mezelf een afname van bibliotheekbezoek... en hoe zou dat nu komen? Juist ja, onder andere door het internet, waar ik veel informatie vind die ik vroeger in de bibliotheek zocht. Boeken krijg ik te leen van familie of vrienden. Alleen als ik op reis ga of geïnspireerd raak door een krantenartikel ga ik naar de bibliotheek. Wat zou mij nu kunnen bewegen om er vaker heen te gaan? Ik denk dan vooral een activiteit (lezing of cursus).

Soms maak ik mezelf wijs dat mijn levensfase een rol speelt. Gedurende mijn jeugd kwam ik immers meermalen per week in de bibliotheek (ja, maar toen was er nog geen internet!). Ik herinner me nog het geluk als mijn moeder met zes dikke boeken uit de bibliotheek thuiskwam terwijl ik ziek op bed lag. Die zes dikke boeken had ik binnen enkele dagen uit. Rond mijn vijftiende begon de speurtocht naar gedichten. Ik nam bundeltjes mee naar huis en schreef de mooiste gedichten over. En tijdens de laatste jaren van mijn middelbare-schooltijd sprak ik af met mijn vriendje in de bieb. Als ik zijn oranje sportfiets zag staan, wist ik dat hij er al was. We hingen dan tegen de verwarming, zochten wat boeken voor onze lijst uit en gingen 'de stad in'. En als hij er niet was, kon je wel iemand anders van school treffen.
Datzelfde sociale aspect had later de universiteitsbibliotheek. Maar los van alles is de conclusie onontkoombaar: ik las vroeger veel meer, d.w.z. veel meer boeken. Ik ben een slaaf van het internet geworden. En omdat ik daar niet alleen in sta, zie ik in dat de bibliotheek zich daar moet manifesteren. Vandaar dat ik bibliotheek 2.0 toch toejuich, ondanks mijn ouderwetse bedenkingen!

Ding 21: Aquabrowser, My discoveries, sociale bibliotheekcatologi

Dit zijn leuke ontwikkelingen! Ik denk dat het sociale aspect van een bibliotheekcatalogus een stimulans kan zijn voor bezoekers om zich actiever op te stellen en zich meer betrokken te voelen bij de bibliotheek.

Ik heb de catalogus van de OBA bekeken, en van de Flevomeer Bibliotheek, die allebei met de Aquabrowser werken. Het associatieve van de Aquabrowser heeft vast zijn nut, maar levert ook dubieuze resultaten op. Zo geeft het trefwoord 'zomertaling' (een soort eendje) als spellingsvarianten: marteling, zomerlang, hertaling, prozavertaling en zonnestraling. Eh... spellingsvarianten? Wat bedoelen ze daar dan precies mee? En geassocieerd (met bijvoorbeeld de wintertaling, of vogels in het algemeen) wordt er helemaal niet.

Via het account van 23 dingen heb ik in WorldCat een gedichtenbundel toegevoegd aan de lijst gedichten en een recensietje geschreven. Jammer genoeg heeft de behoefte om alles te inventariseren en ordenen in mijn privéleven me verlaten. Vroeger probeerde ik mijn leven in dagboeken te vangen, en vond ik het jammer als er iets aan herinneringen verloren ging. Ook maakte ik wel lijsten, van al mijn Mozartstukken bij voorbeeld. Nu ben ik daar veel nonchalanter in. Ik kan mij echter voorstellen dat lijsten een doel kunnen dienen, als je een stuk wilt schrijven of informatie wilt delen met anderen.
Wat ik super vind aan WorldCat is dat je op eenvoudige wijze kunt zien in welke (dichtst bijzijnde) bibliotheek het door jou gewenste boek te leen is.

De VOB heeft een vrij kleine vakbibliotheek (ongeveer 5.000 titels) die bedoeld is voor een kleine doelgroep, de bibliothecarissen. Ik vraag mij af in hoeverre het zinvol is om hier het sociale aspect aan toe te voegen. Hebben de coaches daar nog ideeën over misschien?

Ding 20: muziek online beluisteren in een sociaal netwerk

In het sociale aspect van Last.fm ben ik niet zo erg geïnteresseerd, moet ik toegeven. Maar het is wel een superleuke manier om nieuwe muziek te ontdekken! Je kiest een willekeurige tag: Bossa nova, duet, trio, folk, soul, en je krijgt een eindeloze stroom aan muziek met die tag te horen. Vind je een nummer niet zo geweldig, dan kun je het overslaan. Het leuke is dat er bij een tag als 'trio' zowel pop als klassiek langskomt. Op dit moment hoor ik het Aktoriu Trio dat kennelijk uit Litouwen komt, gezien hun andere tag 'Lithuanian'. Nooit van gehoord, evenmin als van het relaxte, jazzy Esbjörn Svensson Trio uit Zweden dat erop is gevolgd. Maar waarom is de Gnossienne nr. 6 van Satie een 'trio'? Bij de tags staat het niet en verder ook nergens... vreemd.

En ja, ik heb het programmaatje gedownload waarmee 'gescrobbled' kan worden, en natuurlijk ook weer het widget toegevoegd aan mijn topzware rechterbalk (ik had al een last.fmwidget, maar dat had ik van Farids blog gekopieerd, en dat was dus niet 'persoonlijk').

Ding 19: Sociale netwerken

Je aansluiten bij een sociaal netwerk (Hyves, Facebook enz) heeft eigenlijk alleen zin als de mensen met wie je dingen (kennis, foto's, nieuwtjes) wil delen er ook aan meedoen. Ik kan mij voorstellen dat het voor bibliotheken een manier is om in contact te komen met hun (jongere) doelgroep. Voor de VOB is bibliotheek20.ning de moeite waard.

Ik had mij al eens aangemeld op LinkedIn. Leuk om te zien hoe netwerken in elkaar zitten.

Intussen neem ik Edwins advies om bibliotheken te promoten ter harte en voeg ik hier en daar op Wikipedia een 'string' toe met een WorldCat identity-nummer. Dit is dan het resultaat (laatste regel).


Of zie Wikipedia over Marcel Proust

Jammer alleen dat je voor elke taal op Wikipedia een nieuwe inlogcode moet aanmaken.

Ding 18: LibraryThing

Misschien had ik een beetje te hoge verwachtingen van deze site. Ik ben gek op boeken, maar als ik al die meningen lees van al die mensen, denk ik vrij snel: ik kan beter een boek gaan lezen! Bizar vond ik het om te merken dat ik - op het tijdsbeeldoverzicht - van de 50 hoogst beoordeelde schrijvers er maar twee kende: Ludwig von Beethoven en Anton Corbijn. Eh... schrijvers, zegt u?

Grappig is wel dat je per taal kunt kijken hoeveel leden er zijn, en wat de meest voorkomende schrijvers en titels zijn. Toen ik het Spaanse tijdsbeeld bekeek, werd mijn aandacht getrokken door de groep Literatura argentina (33 leden). Ik hoopte er interessante tips aan te treffen, en was aangenaam verrast toen De tunnel van Ernesto Sábato als eerste opdook in het lijstje 'Meest overeenkomstige boeken'. Natuurlijk, die moest ik ook nog toevoegen aan mijn catalogus! En ik heb meteen maar het Nederlandse omslag geupload, dat was er nog niet. De lange, kennelijk juichende (5 sterren) bespreking in het Roemeens kan ik niet lezen, de zuur bedoelde opmerking: 'es El Extranjero escrito por un argentino: o sea, la misma historia pero con frases más largas. No es para mí' (het is L'étranger geschreven door een Argentijn, d.w.z. hetzelfde verhaal maar dan met langere zinnen, niets voor mij) wel.

Al met al een leuke site om af en toe wat verloren uurtjes op door te brengen. En natuurlijk moest ik ook dit widget weer hebben!

Ding 17: bekijk een web 2.0 site naar keuze

Wat is er veel! Beetje rondgekeken, hier en daar wat aangeklikt. Via de site Web 2.0 Awards 2008 (die vandaag overigens uit de lucht is) vond ik nog een paar leuke widgets. Toegevoegd aan mijn rechterbalk: een klok en een countdown voor 23 dingen.
Nog 28 dagen, 19 uur, 37 minuten en zoveel seconden en dan moet alles gedaan zijn! Na de inhaalrace van de afgelopen weken gaat het me vast wel lukken. Ha!

Ding 16: YouTube

De VOB heeft het filmpje van 100 jaar verenigd openbaar bibliotheekwerk op YouTube gezet:



Een collega heeft hier een nieuw account voor aangemaakt, omdat degene die het wachtwoord had van het oude account niet meer bij de VOB werkt. Op dat oude account heeft de VOB ook al 4 filmpjes op YouTube staan, en eigenlijk zouden ze allemaal onder hetzelfde account moeten vallen. Is daar nog iets aan te doen?

Onlangs probeerde ik de 25 minuten durende compilatie van de jubileumdag (11 juni 2008) te uploaden. Toen ontdekte ik dat een filmpje op YouTube maar 10 minuten mag duren. Het is goed om te weten dat je op Google ook langere films kan plaatsen, misschien maak ik er wel gebruik van!

Ding 15: podcasts

Ook dit onderdeel was mij al bekend. Ik ben alweer enkele jaren in het gelukkige bezit van een iPod mini (een model dat niet meer in de handel is, volgens mij) en dat leidt automatisch naar iTunes. Omdat ik weinig gebruik maak van podcasts heb ik mijn kennis opgefrist. Ik heb een podcast van Martin Simek in gesprek met Herman Finkers gedownload en op mijn iPod gezet. Rake opmerking van Herman Finkers: 'het is minder erg om zelf ziek te zijn dan om een ander ziek te zien, want als een ander staat te kotsen voel je je hulpeloos, je kunt niets doen, maar als je zelf ziek bent, kun je wel wat doen: kotsen.'


(plaatje gejat van Ritanila's blog...)
Verder heb ik geluisterd naar een podcast van Bibliotheek Waterweg, een gesprek met Jonathan van het Reve, kleinzoon van Karel, achterneef van Gerard. Ik heb me geabonneerd op hun rss-feed in Netvibes.
Zelf een podcast opnemen lukt niet, want ik heb geen microfoon. Hoe de VOB gebruik kan maken van een podcast zie ik eerlijk gezegd niet zo een-twee-drie.

Ding 14: instant messenging

In mijn privéleven is dit bekend terrein. Chatten via msn (met webcam zelfs!) doe ik al minstens 4 jaar. Skype heb ik wel gebruikt, maar nu doe ik er niets meer mee. Van Meebo had ik nog nooit gehoord en dat vind ik een leuke ontdekking. Uiteraard 'moest' ik het widget hebben! Dat prijkt nu in de rechterbalk.

In een drieste bui heb ik de American University in Washington aangesproken, die hetzelfde widget op hun site hadden staan. Ik kreeg meteen een reactie (wat uiteraard ook de bedoeling is van IM): 'hi Tringa, how can I help you?' Ik legde uit dat ik uit Nederland kwam en van de branchevereniging van bibliotheken was en moest oefenen met moderne communicatiemiddelen. Er ontspon zich een vriendelijk gesprekje over de bibliotheek hier en daar. Het was zomervakantie en dus had de bibliothecaresse/bibliothecaris alle tijd voor me. Toevallig was hij/zij een paar weken geleden in Nederland geweest. Leuk!

Nogmaals ding 13: online kantoortoepassingen

http://docs.google.com/Presentation?id=dfsw47n7_0fsvxx6fx

Aan dit fotoalbum hebben 3 mensen gewerkt. Het was leuk om te doen, maar het ging niet zonder slag of stoot. Cramer's 88 kon op een avond niet inloggen, de volgende ochtend lukte het wel. Er moesten telefoontjes aan te pas komen om elkaar op de hoogte te houden van de obstakels en dat is toch juist niet de bedoeling van zo'n online toepassing! Zelf werd ik steeds uit het document gegooid. Het is goed om te weten dat je op deze manier kunt werken, maar dan moet het wel soepel gaan! Misschien toch maar eens een nieuwe computer kopen?

Ding 13: online kantoorbewerkingen

Mijn online fotoalbum:

http://docs.google.com/Presentation?id=dfsw47n7_5gcwt5rf4

Morgen meer. Mijn computer heeft niet genoeg werkgeheugen, is traag en loopt steeds vast met google documents. Mijn geduld wordt danig op de proef gesteld! Samen met Cramer's 88 heb ik een fotoalbum (een ander dan dit) gemaakt dat ik morgen zal proberen te publiceren en hier te plaatsen.

Ding 11 en 12: Wiki's

Wikipedia raadpleeg ik heel vaak. Hoewel ik op de hoogte ben van de discussie over de betrouwbaarheid ervan, zie ik het toch als een belangrijke informatiebron. Eigenlijk ben ik nog nooit iets tegengekomen waarvan ik dacht: maar dat klopt helemaal niet! Ook de wiki over de openbare bibliotheek komt zeer gedegen op me over. De vraag rijst uiteraard: wie heeft dat er allemaal opgezet? Ik ben daarom bij 'geschiedenis' gaan kijken. Dan zie je dat er vanaf 2005 door een boel verschillende mensen aan is gewerkt. Via de gebruiker OBA2007 ontdekte ik zowaar dat er ook een wiki over bibliotheekblad bestaat! De lijst met specials van Bibliotheekblad was bijgewerkt t/m juli 2007, heel toevallig de special over de OBA. Speurend in mijn stapeltje halfgelezen (foei!) bibliotheekbladen vond ik nog een special van februari 2008 over de virtuele bibliotheek. Die heb ik toegevoegd. Er ontbreken nog een aantal specials, maar dat komt hopelijk een andere keer.

Verder heb ik ook op de 23 dingen-wiki een tekstje en een foto toegevoegd. De site is ten prooi gevallen aan vandalisme, las ik. Het saven van de tekst ging dan ook uiterst moeizaam en eindigde met: 'de pagina kan niet worden weergegeven'. Toch bleek alles bewaard gelukkig.

Hoe we een wiki kunnen inzetten voor de VOB? Misschien als een soort intranet, of als een interactieve kennisdatabank. In ieder geval goed om in het achterhoofd te houden bij de kennismanagementplannen en de vernieuwing van de website.

Concurrentie voor Miss Prudence

Ding 10: social bookmarking

Dit is nu eens een toepassing waar je meteen mee uit de voeten kunt. Ik althans! Zo is onlangs de taalkracht voor bibliotheken de lucht in gegaan, een project van Stichting Lezen en de VOB. Het is een website met (actuele) informatie over laaggeletterdheid. Bibliotheken kunnen hier lezen over leesbevorderingsprojecten, mogelijke samenwerkingspartners bij het bestrijden van laaggeletterdheid, en over collecties voor laaggeletterden. Het is de bedoeling dat ik deze site in de toekomst ga beheren.

Ik heb een account aangemaakt op del.icio.us, websites toegevoegd, ze getagd en gebundeld. Nu staan de urls netjes bij elkaar. Del.icio.us is ook handig voor het verzamelen van informatie: als je bijvoorbeeld op de tag leesbevordering klikt, en kiest voor 'all', dan zie je ook de websites van anderen met deze tag. Zo kom je soms op websites waar je anders nooit zou komen!

Résumé

Zie screedbot

Blogger geeft geen bewegende plaatjes weer, voor zover ik weet. Daarom heb ik het plaatje met bewegende tekst geupload op TinyPic en de html-code die ik daar kreeg gekopieerd en in het weblog geplakt.

Ding 9: schrijf een posting met je visie op web 2.0

Internet, en dus ook web 2.0, is zeer aan mij besteed. Mijn computer oefent een welhaast magnetische aantrekkingskracht op mij uit: zelfs als ik beneden rustig de krant zit te lezen voel ik binnen afzienbare tijd de onweerstaanbare drang om even mijn mail te checken, een link te bekijken die in de krant wordt aangeprezen, of om meer te weten te komen over een evenement, schrijver of popartiest. Het kan voorkomen dat ik niet eens wéét wat ik wil gaan opzoeken; ik zit dan naar de startpagina van google te staren en verzin ter plekke iets onzinnigs. ‘En nu ga je naar bed!’ beveel ik mezelf soms streng als ik weer uren achter de computer heb doorgebracht. In het kader van 23 dingen had ik een goed excuus om urenlang te experimenteren met fototoepassingen. Miss Prudence in een koalabeeruitvoering – enig! Van praktisch nut kan men dan uiteraard niet spreken. Natuurlijk zijn er dingen van web 2.0 waarmee we onze verenigingswebsite zouden kunnen verrijken: een corporate blog, de mogelijkheid om bezoekers te laten reageren op berichten, een forum, een wiki, enz. Aan de modernisering van onze website wordt binnenkort gewerkt. Rss feeds, alerts en blog search zijn zeker handige instrumenten bij het vergaren van nieuws.

De keerzijde van web 2.0 vind ik dat er zovéél is, en dat er zoveel tijd mee heengaat. Met hoeveel enthousiasme ik me tot nu toe ook aan 23 dingen heb gewijd, er waren ook momenten dat ik me naderhand leeg voelde. Er zit een narcistische component aan het bloggen; soms denk ik dat mensen meer met zichzelf dan met elkaar bezig zijn. Web 2.0-criticus Andrew Keen (schrijver van The cult of the amateur: how today's internet is killing our culture) waarschuwt terecht voor het gevaar van trivialiteit, waarmee zelfexpressie gepaard kan gaan. Hij noemt web 2.0 een spiegel, waarin we behalve enkele mooie dingen ook veel lelijks van onszelf zien. Vooral anonimiteit brengt doorgaans het slechtste in ons naar boven: vanuit de veilige beschutting van het anoniem zijn gaan we schelden en beledigen. Ironisch genoeg staat zijn behartigenswaardige lezing op YouTube, het kanaal dat hij hekelt vanwege de onontwarbare mix van inhoud en reclame:



Of: http://www.youtube.com/watch?v=lN_n7I0PM3w (als de video niet zichtbaar is)

Een aantal punten in zijn betoog stemmen tot nadenken. Als steeds meer informatie gratis is, en de roep om gratis informatie steeds groter wordt, hoe verdienen journalisten en wetenschappers dan nog de kost? Iedereen weet dat het aantal krantenabonnees is afgenomen sinds de introductie van de Metro en de Spits. Mijn vader, zakenman in hart en nieren, grapte ooit dat mensen overal op afkomen zolang het maar gratis is: zelfs een bord met ‘gratis poep scheppen’ zou volgens hem nog publiek trekken. Op filosofische momenten vraag ik me wel eens bezorgd af wat de gevolgen zijn als bijna iedereen zijn nieuws haalt uit dezelfde bronnen. Treedt er niet stiekemweg een enorme vervlakking op? Een ander punt voor bezorgdheid is dat zoekmachines elke stap van ons op het internet kunnen volgen. Er is meer informatie over ons vastgelegd dan ooit tevoren. Wat als die informatie in verkeerde handen valt? Keen noemt het internet een ‘maatschappij zonder wetten’, en hij pleit voor regelgeving. Ook vindt hij dat er poortwachters (experts als wetenschappers en journalisten) nodig zijn om de kwaliteit van de informatie te bewaken. Interessante observaties, waar ik nog even over moet nadenken.

Ding 8: Spelen op Redkit Net

Zie redkit.net

Spelen met Flickr: Framer

Zie Framer

Spelen met Flickr: Warholizer

Zie Warholizer

Spelen met Flickr: Create a movie poster

Zie Create a movie poster from your own digital photographs

Spelen met Flickr: Bubblr

Zie: Bubblr

De Huizingalezing van Karel van het Reve (1979) is door de DBNL op internet gezet: Literatuurwetenschap: het raadsel der onleesbaarheid

Ding 7: Spell with Flickr

(probeerseltje: snippy + Spell with Flickr)

Treurend ouderpaar

De Berlijnse kunstenares Käthe Kollwitz verloor haar zoon Peter in de Eerste Wereldoorlog. Op de Duitse militaire begraafplaats te Vladslo (België) staan deze (door haar gemaakte) beelden van haarzelf en haar man. Hun zoon ligt vlak voor hen begraven.

Ding 6: Flickr

Als het zo makkelijk is als het lijkt, zouden hier nu foto's van bijeneters moeten komen te staan:



'Eerst bijeneters zien, dan pas sterven.'

Maar helaas, er verschijnt een wit vierkant met een rood kruisje. Wat zou ik fout hebben gedaan? Intussen heb ik wel via het 23-dingenaccount twee foto's op Flickr gezet en een nieuwe set ('Leesbevordering') aangemaakt en de foto's daaraan toegevoegd.

Tien minuten later: het plaatsen van de foto's is me gelukt! Ik had eerst kennelijk niet de goede url. Waarom worden sommige foto's trouwens zo vervormd, als je ze via Flickr uploadt?

Liever geen copyrightproblemen

Ik voelde me toch niet prettig met die gestolen bovenbalk, al kreeg ik geen enkele verontwaardigde reactie. Maar dat laatste kwam waarschijnlijk omdat er niemand gekeken heeft. Hoe dan ook, ik heb nu een eigen foto geplaatst, van de maan boven de Adriatische zee, toen ik op weg was van Italië naar Kroatië. Hij past wonderwel.

Gejat

Ik heb de bovenbalk van 23 dingen gejat - ben ik nu strafbaar, of mag dit? Hoe zit dat met het copyright?

Nogmaals: RSS feeds

Nadat ik gisteren een beginnetje had gemaakt met de rss-feeds, ben ik er vanavond serieus mee aan de slag gegaan. Natuurlijk kwam ik wat kleine probleempjes tegen die iedereen vast tegenkomt: bij nu.nl gaf het rss-logo niet thuis, maar klikken op het nu.nl-logo bood soelaas. Bij DOK werd nadrukkelijk vermeld dat de huidige feed-url binnenkort zou verlopen. Het duurde even voordat ik doorhad dat ik moest doorklikken op het rss-symbooltje, waarna de nieuwe urls tevoorschijn kwamen. Tot slot heb ik op Netvibes mijn feeds herschikt en van een snoepjesachtergrond voorzien.

Kikker met kroost

In mijn piepkleine vijvertje dreigt overbevolking!

Stap 4 - feeds op netvibes

De afgelopen avonden was ik bezig met het verfraaien van mijn weblog, maar ik ben daar maar ten dele in geslaagd. Ja, er staat een foto van een kievitsbloem in de bovenbalk, maar waarom beslaat die slechts de linkerhelft? Hoe kan ik die foto verspreiden over de hele balk? Bij anderen (Karlijn bijvoorbeeld) zie ik een balk van een jaloers makende elegantie. Tips? Verder heb ik een foto van een ipod toegevoegd aan het bericht Mijn ervaringen met web 2.0, maar ook daar ben ik niet tevreden over. Ik had graag dat hij wat meer door de tekst omringd werd. Nu staat hij daar zo pontificaal en eenzaam.

Ik heb mij aangemeld op netvibes, en de feed van www.debibliotheken.nl toegevoegd. Dat werd zo goed uitgelegd op 23 dingen, stap voor stap, dat dat geen probleem was. Vertel eens Rob, is zo'n demo maken moeilijk? Is dat iets wat wij ook onder de knie gaan krijgen, ooit, in de verre toekomst?

Mijn ervaringen met web 2.0

Ik zie mezelf als een doorsnee-internetgebruiker: ik schnabbel overal wat van mee. Uiteraard bezoek ik weblogs en kijk ik naar filmpjes op Youtube of naar foto's op Flickr, maar tot nu toe had ik bij voorbeeld geen eigen weblog. Ik vind het wel heel leuk om daarmee te experimenteren. Ik heb wel eens een podcast op mijn i-pod gezet, maar dat is alweer een tijdje geleden (ik waardeer het principe, maar heb domweg geen tijd of zin om naar gemiste radio-uitzendingen te luisteren; ik luister liever naar muziek). Met Wikipedia ben ik bekend, maar ik heb zelf nooit informatie toegevoegd. Ik heb mij ooit aangemeld bij Linked-in, maar doe daar nooit wat mee. Van andere communities heb ik mij tot nu toe verre gehouden, niet uit principiële overwegingen, maar het moet, zoals een bekend Nederlands gezegde luidt, uit de lengte of uit de breedte komen.

Het verdwenen pagina-element heb ik inmiddels weten toe te voegen ('Pas gelezen'), evenals een foto. Maar waar vind ik mijn vob-medebloggers?

Het begin is er

Een naam! Ik moest een naam bedenken voor mijn weblog! Dat was het allereerste struikelblok (hé, struikelblog, ook een leuke naam!). Na langdurig getut heb ik dan eindelijk de knoop doorgehakt en voor 'tringa' gekozen. Voor wie wil weten wat het betekent is er het zegenrijke internet. Kleine tegenslag: er bleek al een weblog met de naam tringa te bestaan. Dan maar iets eraan vastgeplakt, snel, voordat ik weer in langdurig gepeins zou verzinken. En nu is het weblog er dus, en grijnst het me kaal aan. Geen idee waar dat aangemaakte pagina-element is gebleven (of heb ik het misschien niet opgeslagen?), maar dat ga ik later vandaag uitzoeken.